آرش برهانی سرعتی و گلزن، امین منوچهری قد بلند و سرزن، میلاد میداودی تکنیکی و شوتزن و سیاوش اکبرپور جنگنده و گلساز. خط حمله استقلال را روی کاغذ می توان با بهترین کلمات توصیف کرد ولی آنها درون زمین کاری انجام نمی دهند.
مهاجمان استقلال هنوز بعد از 11 بازی، تعداد گل های استقلال را دو رقمی نکرده اند و این یعنی استقلال فقط بیشتر از مس، گهر و پرسپولیس گل زده. 5 گل از 9 گل زده استقلال را مهاجمان زده اند یعنی این مربع قدرتمند – البته روی کاغذ – هر 421 دقیقه یک بار گل زده اند.
آرش برهانی
3 گل ویک پاس گل در 700 دقیقه بازی
بهترین گلزن استقلال که در ابتدای فصل مدام از نداشتن موقعیت های گل گله می کرد. برهانی بعدا این گله گذاری ها را در قبال مشکلات مالی ادامه داد. شماره 9 با وجود ثبت 100 گل در تاریخ لیگ برتر، همچنان مهاجم قابل اعتمادی نیست. او مقابل تراکتورسازی یک موقعیت مسلم گلزنی را وقتی بازی یک – صفر بود، از دست داد.
امین منوچهری
یک گل در 330 دقیقه بازی
بعد از گذشت 11 هفته، هنوز با جو استقلال آشنا نیست. توپ بین پاهایش گیر می کند و در ضد حملات تاثیرگذار نیست. یک گل زده که 8 هفته از آن می گذرد. یک موقعیت تک به تک البته تحت فشار را هم مقابل تراکتورسازی از دست داد.
سیاوش اکبرپور
یک گل در 850 دقیقه بازی
بیشترین دقیقه حضور در میدان را بین مهاجمان استقلال دارد ولی فقط گل زده است. قلعه نویی وظیفه پاسوری را روی شانه سیاوش اکبرپور گذاشته، با وجود این، او هنوز پاس گل هم نداده. اکبرپور را در این فصل بیشتر در حال فریاد زدن بر سر بازیکن رقیب، بازیکن خودی و داور دیده ایم.
میلاد میداودی
یک پاس گل در 225 دقیقه بازی
یک پاس گل در همان بازی اول به جان واریو داد و یک بار هم توپ را به تیر افقی دروازه آلومینیوم کوبید و تمام. در تمام بازی های بعدی یا به دلیل مصدومیت بازی نکرد و یا در 45 دقیقه اول بدون انجام حتی یک حرکت یا ضربه ای داخل چارچوب تعویض شد. قلعه نویی در بازی با صنعت نفت، بازی تدارکاتی با مس و بازی با تراکتور به میداودی اعتماد کرد ولی شماره 10 چه کار کرد؟ اصلا کاری کرد؟